Geen echt goud, wel een beetje vis. Geen zoogdier. Wel een blub-blub-dier. Niet gewerveld. Wel graten. Graatjes? Geheimpjes? Vlinder in de buik? In elk geval zijn goudvissen emo-kikkers. Dat is tenminste de mening van verschillende professoren die zich eerder dit jaar op een wetenschappelijk congres in asmanië hebben gebogen over het concept ‘goudvis’. Zo’n klein visje is volgens hen veel gevoeliger dan men altijd gedacht heeft. Zo vermijden goudvissen moeilijke situaties, ze kunnen zich immers rottige omstandigheden veel langer herinneren dan tot nu toe werd aangenomen. Ze kunnen pijn lijden. En ze missen hun baasje als die er niet zijn.
Het is wel weer een grappig nieuwtje om te horen. Visjes zijn dus een soort van mensjes, maar dan in het klein. Ze kunnen wel veel langer onder water blijven. En ook al blijken het nu geen kippen te zijn, ze zijn vermoedelijk toch een klein beetje dommer dan ons. Maar echt zeker zijn we daar nu ook niet van. Er zijn genoeg domme mensen op de wereld. We zagen nog nooit een goudvis zinloos geweld plegen op een tankstation. Er heeft nog nooit eentje een oud rouwtje beroofd. Er zijn geen goudvissen die optreden op het songfestival. Ze rijden geen kindjes van het zebrapad. Ze vloeken niet. Ze spuwen niet op de stoep, al valt dat onder water moeilijk te achterhalen.
Het goudvisnieuws heeft wel z’n consequenties. Als ze al gevoelens hebben, dan kabeljauwen vermoedelijk ook. Ansjovissen? Kreeftjes? Mosselen? Zijn dat zorgzame moeders? Snakken ze naar respect? Naar een zee zonder vissers? Restaurants met enkel sla, tofu en doperwtjes op het menu? Hebben ze echt pijn wanneer je hen in de pan gooit? We lachen het graag weg, maar is dat niet stom? Wij, die zo houden van een visje op de barbecue. Wij, die ze graag in de mousselinesaus laten zwemmen. Zijn wij moordenaars? Overgevoelige viskannibalen? De twijfel dobbert in ons hoofd. Wat een grappig berichtje in de krant leek, wordt een grote vis om over na te denken. Wij hebben alvast beslist om nooit een goudvis te gaan eten. Over andere vissen gaan we ons nog bezinnen. Prettige Feesten